مشت و چکش نوشته خانم یکتا

مشت و چکش

بلند بالاست و لاغر ، غیر از چشمانش که اندوه می پراکند همه ی اعضای صورت و بدنش گوئی به حالت خبردار قرار دارند و شاید هم در حالت دفاعی .

چادر مشکی اش را محکمتر دور خود می پیچد ، به اتاق کوچک نگاه می کند ؛ده بیست صندلی است که بیشتر آن را اقوام همسرش اشغال کرده اند .

روبروی قاضی ایستاده است

قاضی می گوید : شما متهم به قتل همسرتان هستید .

جواب می دهد : بله

قاضی بی حوصله می گوید : بله یعنی چه ؟ یعنی اعتراف می کنید که همسرتان را کشته اید ؟

می گوید : بله یعنی اتهامم را می دانم .

قاضی می گوید : در پرونده تشکیل شده برای شما نوشته شده با یک ضربه ی چکش همسرتان را بقتل رساندید .

می گوید : بله با یک ضربه  چکش به قتل رسید ؛ مردذلیل و بدبختی بود ؛ خیلی ذلیل

صدای گریه و ناله و ناسزای وابستگان مقتول ، سالن را پر می کند .

قاضی چکش را روی میز می کوبد و جمعیت را به سکوت دعوت می کند .سپس با حیرت به او نگاه میکند و می گوید : یعنی چه ؟

می گوید : یعنی تحمل یک ضربه را هم نداشت ، صدایش خشک و عاری از هرگونه احساسی است ، نه خشم ، نه اندوه ، نه نفرت و نه حتی پشیمانی .

قاضی میگوید : متوجه منظورتان نمی شوم بیشتر توضیح دهید .

می گوید : ماجرائی کسالت آور و طولانی است .

قاضی باعصبانیت می گوید توضیح دهید .

می گوید : سی و سه سال تمام به هر بهانه و گاه هم بی بهانه با مشت و لگد جلوی چشمان دو دخترم بجانم می افتاد ؛ اگر غذا مطابق میلش نبود ، مشت می خوردم ، از نمرات درسی بچه ها راضی نبود ، من مشت می خوردم ، اگر همه ی حقوقم را حتی یک روز دیرتر به او تقدیم می کردم ، اگر در میهمانی حرفی میزدم که نمی پسندید ، مشت میخوردم . متوجه هستید سی و سه سال تمام مشت و کتک خوردن یعنی چه ؟ درد جسمی اش یکطرف و تحقیرش طرف دیگر .

بنظر می رسد قاضی دیگر به حرف های او توجه ندارد و به دست مشت کرده ی خود خیره شده است اما زن ادامه می دهد :

صبر کردم و صبر کردم شش ماه پیش دختر کوچکم ازدواج کردو رفت ، حالا دیگر خاطرم از دو دختر جمع شده بود ، بدون خواستن نظر او ، زودتر از موعد خود را باز نشسته کردم وقتی فهمید دوباره با مشت و لگد به جان من افتاد .

قاضی همچنان به دستان مشت کرده ی خود خیره شده است .

زن ادامه می دهد : ناگهان چشمم به چکش افتاد ؛ برداشتم و برسرش کوبیدم ، بدبخت با یک ضربه مرد ، خیلی ذلیل  و بیچاره بود. باور کنید ضربه ای که به او زدم به اندازه ی مشت های این همه سال قوی نبود ، اصلادلم نمی خواست با یک ضربه بمیرد ؛ میخواستم اول باچکش قدرت مشت زدن را ازاو بگیرم و بعد با مشت و لگد تحقیرش کنم و وقتی حس کردم به اندازه کافی تحقیر شده است با ضربه ی دوم چکش او را بکشم ، اما نشد ، بدبخت مرد ، مردک ضعیف و بیچاره .

زن سکوت می کند ، نفرین و ناسزای اقوام همسر اتاق  را در خود می گیرد ، قاضی که تا بحال چنان در افکار خود غرق بوده است که گوئی چیزی را نشنیده است بخود می آید ، مشتش را باز می کند و چکش را برمی دارد و برای امروز ختم جلسه را اعلام می کند و چنان با سرعت از اتاق بیرون می رود که گوئی می خواهد چکشی را پنهان کند .

                                                                     یکتا